Dictionary of Greek. 2013.
μυγοχάφτης — Βλ. λ. μυϊοθηρίδες. * * * ο, θηλ. ισσα 1. (για ζώα) αυτό που τρώγει μύγες 2. μτφ. (για πρόσ.) άτομο εύπιστο, μωρόπιστο 3. ζωολ. κοινή ονομασία στρουθιόμορφων πτηνών κυρίως τών γενών muscicapa, ficedula και tyranidae τής οικογένειας μυγοθήρες, που … Dictionary of Greek
μυιοθήρας — ο (Α μυιοθήρας) νεοελλ. ζωολ. παλαιότερη ονομασία ενός είδους πτηνών τής οικογένειας μυγοθήρες αρχ. αυτός που κυνηγά τις μύγες. [ΕΤΥΜΟΛ. < μυῖα «μύγα» + θήρας (< θήρα «κυνήγι»), πρβλ. χρυσο θήρας] … Dictionary of Greek
μύαγρος — ο (Α μύαγρος) νεοελλ. ζωολ. είδος πτηνού τής οικογένειας μυγοθήρες αρχ. 1. φίδι που πιάνει τα ποντίκια 2. το φυτό μελάμπυρον 3. το φυτό μυάγρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μῦς, μυός «ποντίκι» + αγρος (< ἄγρα «κυνήγι»), πρβλ. θήραγρος] … Dictionary of Greek
